حقایقی دربارۀ المپیک زمستانی
از سال 1924 تاکنون المپیک زمستانی هر چهار سال یکبار در شهرهای مختلف جهان برگزار شده است. در سال 1901 نخستین رویداد بین المللی ورزش های چندگانۀ زمستانی با نام بازی های نوردیک[1] در سوئد برگزار شد. این بازی ها هر چند سال یک بار برگزار می شدند تا اینکه در نهایت به المپیک زمستانی تبدیل شدند. پیش از اختصاص رویداد جداگانه ای به عنوان المپیک زمستانی، تعدادی از مسابقات مانند اسکیت سرعت، هاکی روی یخ و اسکی نوردیک، در قالب هفتۀ ورزش های زمستانی برگزار می شدند. هفتۀ ورزش های زمستانی همراه با المپیک تابستانی برگزار می شد. در سال 1925 بود که هفتۀ ورزش های بین المللی زمستانی سال 1924، مجدداً نامگذاری و به عنوان نخستین المپیک زمستانی در نظر گرفته شد.
حقایقی جالب دربارۀ المپیک زمستانی
ویکتور گوستاف بلک[2] شخصی بود که آغازگر بازی های نوردیک بود، مسئولیت به پیش بردن ایدۀ المپیک زمستانی به سمت IOC (کمیتۀ بین المللی المپیک) را نیز بعهده داشت.
پس از سال 1924 بود که المپیک زمستانی به المپیک تابستانی (که از سال 1896 وجود داشت) اضافه شد.
نخستین المپیک تابستانی مدرن در سال 1896 در آتن برگزار شد.
نخستین المپیک زمستانی تا یکسال پس از برگزاری به این نام نامگذاری نشده بود.
نخستین المپیک زمستانی در سال 1924 در شهر شامونی[3] فرانسه برگزار شد.
250 ورزشکار از 16 کشور در 16 رویداد نخستین المپیک زمستانی به رقابت با هم پرداختند.
پس از المپیک 1936، بدلیل بروز جنگ جهانی دوم المپیک زمستانی به حالت تعلیق درآمد.
در این مسابقات فقط سه رقابت کنندۀ برتر مدال دریافت می کنند. هشت رقابت کنندۀ برتر به دریافت دیپلم از کمیتۀ بین المللی المپیک نائل می شوند.
شعار المپیک ‘Citius, Altius, Fortius’ است که به معنای «سریعتر، بالاتر، قوی تر» است. پیر دو کوبرتن[4]، پدر المپیک مدرن، چند سال پیش از آنکه استفاده از این کلمات را به عنوان شعار بازی های المپیک 1984 پیشنهاد کند، آنها را از زبان یک کشیش شنیده بود.
المپیک زمستانی دو بار در سال های 1932 و 1980 در شهر لیک پلاسید[5] {در آمریکا} برگزار شده است.
ورزشکاران نروژی بیشترین تعداد مدال را از زمان آغاز بازی های المپیک بدست آورده اند.
چهار ورزش داخل سالن المپیک زمستانی عبارتند از: هاکی روی یخ، اسکیت سرعت روی یخ، اسکیت نمایشی و کرلینگ.
در گذشته المپیک تابستانی و المپیک زمستانی در یک سال برگزار می شدند. سال 1992، آخرین سالی بود که برگزاری بازی های المپیک به این شکل انجام شد. پس از این سال بازی ها به صورت تناوبی و با فاصلۀ دو سال از یکدیگر برگزار شده اند.
مسن ترین برندۀ مدال المپیک، مردی 83 ساله بود که در این سن موفق به دریافت مدالش شد. نام این مرد، آندرس هوگن[6] و رشتۀ او اسکی پرش بود. او در مسابقات سال 1924 به رقابت پرداخت، اما به دلیل خطا در امتیازدهی نتوانست مدال برنز خود را تا سال 1974، دریافت کند؛ این یعنی گذشت 50 سال از زمانی که باید مدال خود را دریافت می کرد.
شرکت والت دیزنی مسئولیت مراسم افتتاحیه و اختتامیۀ بازی های المپیک زمستانی 1960 به میزبانی شهر اسکو ولی[7] را بعهده داشت.
در بازی های المپیک زمستانی لیک پلاسید، برای نخستین بار مجبور به استفاده از برف مصنوعی شدند.
بازی های المپیک زمستانی 1968 نخستین بازی هایی بودند که بصورت رنگی از طریق تلویزیون نمایش داده شدند.
بازی های المپیک زمستانی 1972 نخستین بازی هایی بودند که خارج از اروپا یا آمریکایی شمالی برگزار شدند. محل برگزاری این بازی ها شهر ساپورو[8] ژاپن بود.
شهر سوچی[9] گرمترین شهری است که تاکنون بازی های المپیک زمستانی در آن برگزار شده است.
منبع: softschools.com (2020)
ترجمه: آکادمی کودک باغ کتاب تهران