ساختار اتمی
ویکی آکادمی | اتم، مجموعه‌ای است از یک هسته سنگین کوچک شامل پروتون‌های باردار مثبت و نوترون‌های بدون بار که اطراف آن با ابری از الکترون پوشیده شده است. از آنجا که پروتون‌ها و نوترون‌ها بسیار سنگین‌تر از الکترون‌ها هستند، غالب جرم اتم در هسته مرکزی آن جمع می‌شود.
هسته اتم هر عنصر شیمیایی تعداد معینی پروتون دارد که «عدد اتمی» آن عنصر را تعیین می‌کند. بهطور مثال، عنصر کربن با شش پروتون عدد اتمی ۶ دارد. با این حال، هسته اتم یک عنصر با عدد اتمی مشخص می‌تواند تعداد متفاوتی نوترون داشته باشد. بهطور مثال، کربن سه ایزوتوپ طبیعی دارد که به ترتیب شش، هفت یا هشت نوترون دارند. مجموع پروتون‌ها و نوترون‌ها در هسته اتم عدد «جرم اتمی» نامیده می‌شود.
بهطور طبیعی، برآیند بار الکتریکی یک اتم صفر است، زیرا تعداد الکترون‌ها و پروتون‌های آن برابر است و بارهای مخالف و هم‌اندازه آن‌ها یکدیگر را خنثی می‌کنند. اما همیشه این امکان وجود دارد که الکترونی را از اتم کم یا به آن اضافه کرد و یون‌هایی با بار مثبت یا منفی به وجود آورد.